یکی از گونه‌های سردهٔ زعفران است. این گونه بسیار به زعفران خوراکی معمولی شباهت دارد. ۹ تا ۱۴ برگ این گونه در زمستان یا بهار ظاهر می‌گردند. در تپه‌ها و دشت‌های سنگلاخی منطقهٔ زاگرس می‌روید. غده‌های آن در بهار جمع‌آوری شده و پس از سرخ کردن یا جوشاندن در شیر در گلپایگان مصرف غذایی دارد. فصل گل‌دهی اسفند، فروردین و اردیبهشت ماه است.
گیاه خوراکی زعفران وحشی با نام محلی پی شوک (چیدم، در روستاهای اطراف زنجان و با نام گل خیارو در استان کرمان) یکی از گیاهان خوراکی و خودرو در استان‌های مرکزی، لرستان، ایلام، همدان، زنجان، کردستان، اصفهان، چهارمحال و بختیاری و کرمانشاه است که در فصل بهار قابل برداشت می‌باشد.
گلهای آن از سفید تا آبی پررنگ مشاهده می گردد و وجود خامه منقسم به سه شاخه قرمز و روشن علامت مشخصه است .
جو قاسم بصورت سرخ کرده و یا جوشانده بعنوان ماده ای غذایی و همچنین تقویت کننده و ضد روماتیسم مصرف سنتی دارد .
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.