درخت به
آنچه که از درخت به باید بدانید
درخت به ، درخت کوچکی که ساقه آن به رنگ قهوه ای سیر
است . شکاف نمی خوردمگر وقتی که درخت کهن سال شد، قطعاتی از
پوست درخت کنده می شود .برگهای آن پوشیده از کرک وروی برگ صاف
وبی کرک وتار است .گل های آن درشت به رنگ سفید یا سفید مایل به
صورتی است . میوه اش درشت پوشیده از کرک و محتوای دانه های لعابدار و دارای بوی مطبوع ، طعمش شیرین یا
کمی ترش و قابض است . قسمت مورد استفاده ، میوه ، دانه و برگ درخت به است.
انواع گونه های به
گونههای زیادی به وجود دارد که فقط دوتای آنها قابل توجهاست. به معطر: شکلی بیضی با انتهای مخروطی دارد. پوست آن نرم، زرد و دارای گوشت سفید است. آناناسی: تاحدی شبیه گلابی برآمدهاست. پوست آن بعد از رسیدن زرد میشود و گوشت آن زرد رنگ و با طعم خفیفی از آناناس است. این میوه درشهرستان نطنز و شهرستان اصفهان پرورش میابد
خواص میوه به برای پوست و مو
سطح بالای آنتی اکسیدان ها و ویتامین های موجود در میوه به کاهش چروک و جوانسازی پوست صورت مفید بوده و به عنوان یک ضد آفتاب طبیعی از پوست شما در برابر اثرات اشعه ماوراء بنفش خورشید محافظت می کند.
میوه به غنی از آهن، مس و روی می باشد، این سه ماده معدنی برای تقویت مو و افزایش رشد مو مفید هستند.
کاهش میزان و سطح کلسترول
مصرف منظم این میوه، کمک میکند تا ال دی ال یا کلسترول بد در خون کاهش یابد و قلب را سالم نگه میدارد.
خواص ضد سرطانی به
خواص آنتی اکسیدانی به، به بدن کمک می کند تا در مقابل رادیکال های آزاد و سلول های سرطانی مقاومت کنند .همچنین حاوی تانین می باشد که این تانین ها، از غشاهای مخاطی در برابر سرطان محافظت می کنند و مواد شیمیایی و سمومی که باعث سرطان در روده بزرگ می شوند را از بین می برد.
آماده سازی به برای مصرف
بههای عطری کوچکتر دارای پرزهایی روی پوستشان هستند که پس از شستن میوه به راحتی از بین میروند. مانند سیب و گلابی به را نیز میتوان پوست کند و هسته آن را خارج نمود. با این حال بهتر است به را از درازا به دو نیم تقسیم کنیم بعد با قاشق هستهها را خارج نمائیم چون محل هستهها در به عمیقتر و گردتر از جای هستهها در سیب یا گلابی میباشد. طبخ به موجب بهتر شدن طعم آن میشود. آنها را در شربت با ادویههایی نظیر هل و دارچین یا با پوست لیمو و پرتقال بپزید. برای بهتر کردن کمپوتها آلو یا زردآلو خشک به آن اضافه کنید یا همانند سیبها آنها را نیز بپزید اگرچه پای به طعمی اکتسابی دارد. در برخی نقاط جهان دانههای به را خشک میکنند و به همراه مقدار کمی آب میپزند که بهعنوان داروی سرفه کاربرد دارد.
نکاتی در مورد آماده سازی و سرو میوه به
به خام بسیار ترش و گس است و معمولاً نپخته خورده نمی شود.
طعم تلخ و گس بودن خام این میوه، به دلیل وجود ماده شیمیایی به نام تانین می باشد، که با پختن آن، این ترکیب را ازبین می برید. این در حالی است که اسانس های موثر و غنی از ترکیبات این میوه باقی می ماند.
از این میوه می توان در موارد شیرین و طعم دهندگی، مانند:مربا، ژله ها و نوشیدنی ها استفاده کرد.
برای آماده سازی آن، کافی است میوه را در آب سرد بشویید و بعد آن را برش دهید و هسته مرکزی را با استفاده از یک چاقو در بیاورید. و برش ها را در آب فراوان بجوشانید و بپزید.
این مقاله بدون برچسب است.
دیدگاه خود را ارسال نمایید
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد