تاثیر گازهای گلخانه ای بر محیط زیست

گازهای بسیار زیادی در جو کره زمین موجود است. که از میان آنها اکسیژن و ازت بیشترین نیاز انسان را براورده می کند. محیط زیست به دلیل داشتن چنین گازهایی محلی مناسب برای زندگی انسان به شمار می رود. اگر این گازها بر روی زمین قرار نداشت، همچون دیگر کره های کهکشان، انسان ها قادر به زندگی در آنها نبودند.

البته زمین علاوه بر این گازها، گازهای دیگری را نیز در خود جای داده است، که حجم خیلی کمی از هوا را به خود اختصاص داده اند. این کره خاکی و محیط زیست همواره توسط اشعه های خورشید گرم شده و از زمین نیز اشعه های حرارتی را به سمت هوا منعکس می کند.

میلیارد ها سال است که میان خورشید و زمین در تعادل گرما، تعادلی برقرار بوده است. که این عمل منجر می شد تا محیط زیست گرم شده و محلی مناسب برای رشد انواع گیاهان گردد. البت این درجه باید بر روی پانزده درجه باقی می ماند، تا تمام گیاهان قادر باشند بر روی این کره خاکی رشد و زندگی کنند.

اگر این گازهای طبیعی بر روی کره زمین نبود، منجر می شد تا درجه متوسط کره زمین، به منفی ا۸ درجه برسد. که در این حالت هیچ زندگی ای بر روی کره زمین و محیط زیست آن شکل نمی گرفت. این قانون طبیعی زمین بود.

اقدامات انسان در محیط زیست و برهم زدن تعادل

حال تصور کنید این قانون طبیعی محیط زیست را انسان ها بر هم بزنند. البته باید بگوییم سالهاست که این تعادل توسط انسان ها به هم خورده است. آلودگی های صنعتی ناشی از سوخت های فسیلی، منجر شده است تا غلظت گازهای موجود در کره زمین، بیش از حد طبیعی گردد.

همین مسئله حرارت را بر روی زمین، و گازهای گلخانه ای را در جو زندانی نموده است. نتیجه این عمل نابخردانه، گرم شدن کره زمین بود. همین گرم شدن هوای محیط زیست باعث شد تا بسیاری از گیاهان، جانوران و حتی انسان ها دیگر قادر نباشند بر روی کره زمین زندگی کنند.

طبق تحقیقاتی که انجام شده است، در حال حاضر بیش از ۵ میلیارد دی اکسید کربن در هوا وجود دارد، که تا چند سال آینده این میزان گاز، به بیش از ۷۳ میلیارد خواهد رسید. بدون تردید دمای هوا نیز به بیش از ۶ ال ۷ درجه افزایش دست خواهد یافت.

حال تصور کنید زمین به این میزان با گرم شدن هوا مواجه شده باشد، به نظر شما چه مشکلاتی ممکن است برای محیط زیست به وجود آید؟ رشد هر روزه این گازهای گلخانه ای، هوا را بیش از حد گرم کرده است. که به تنهایی قادر است، گرم شدن آب دریاها، بالا رفتن سطح آب اقیانوس ها، تغییر در نظام آب و هوایی کره زمین، بیابان زایی، خشکی زمین، کاهش آب آشامیدنی و .در انتها نابودی انسان را به دنبال داشته باشد.

تاثیر گازهای گلخانه ای بر محیط زیست

سوراخ شدن لایه اوزون و تاثیرات مخرب آن 

یکی دیگر از مهمترین اقداماتی که انسان در نابودی محیط زیست دست داشته است، سوراخ کردن لایه اوزون بود. اوزون در اصل تنها گازی است که در هوا موجود است. این گاز منجر می شود تا اشعه ماورای بنفش خورشید، بر زمین نتابد.

قطر لایه ی اوزون در اصل سه میلی متر است، که همچون ابری رقیق بر فراز زمین قرار گرفته است. این لایه ی نازک، تشعشعات خورشید را به خود جذب نموده، و اجازه نمی دهد تا این تشعشعات به زمین برخورد کند. می دانیم که اگر اشعه ماورای بنفش به محیط زیست نفوذ کند، قادر است سرطان های پوست، مرگ موجودات دریایی، کاهش محصولات کشاورزی، آب مروارید چشم و.. را به همراه داشته باشد.

شاید به راحتی از این مسئله بگذریم که مگر ممکن است لایه ای که میلیارد ها سال است برفراز زمین گسترده شده است، به این راحتی از بین رود؟ اما باید بگوییم این تفکر در دوره ای که صنعت انسان ها در حال نابودی کل محیط زیست کره زمین است، کاملا بی معناست.

به همان میزان که آلودگی های هوا و گازهای گلخانه ای، مشکلاتی را برای محیط زیست به بار آورده است، به راحتی نیز قادر است منجر به سوراخ شدن لایه اوزون شود. کارشناسانی که در این زمینه فعالیت و تحقیق نموده اند، این باور را دارند، که استفاده بیش از اندازه از ترکیبات شیمیایی منجر شده است، تا لایه اوزون دچار آسیب شود.

گازهایی که توسط فریزر ها، یخچال ها، دستگاه های تهویه، تلمبه های حرارتی و .. تولید شده و وارد هوا می شوند، همگی سرسختانه و بی صدا در حال نابودی لایه اوزون هستند. با این که مدت های بسیار زیادی است که در این مورد و آسیب های آنها به محیط زیست برای مردم سخن گفته می شود، اما هیچ مشکلی حل نشده است.

بدون شک تنها کسانی که از این مسئله آسیب جدی خواهند دید، فرزندان ما خواهند بود. اگر ما به عنوان اجداد نسل بعد از خود، به این مسئله مهم بی اهمیت باشیم، می توانیم به راحتی آنها را در آینده ای نزدیک، به نابودی بکشانیم.